زمانی که کارل یونگ خودکاوشی گستردۀ خودش رو شروع کرد، این کار رو «رویارویی با ناخودآگاه» نامید، کتاب سرخ که کتابی حجیم و با نقاشیهای نفیس بود قلب این فرایند بود. یونگ در این کتاب نظریات قانونمند خودش کهنالگوها، ناخودآگاه جمعی، و فرایند فردیت یابی رو ابداع کرد که موجب شد رواندرمانی از یک حرفه در خصوص درمان بیماران به ابزاری برای رشد شخصیت تبدیل بشه. با اینکه یونگ کتاب سرخ رو مهمترین اثر خودش میدونست، تنها عده ی کمی از مردم اون رو دیدن.کتاب سرخ نمونۀ خیره کننده ای از خوش نویسی و هنر است به گونه ای که هم تراز با کتاب کیلز و دست نوشتههای تذهیب کاری شدۀ ویلیام بلیک است.